[lang_es]Las herramientas 2.0 como recurso para incorporar a los ciudadanos en la toma de decisiones políticas[/lang_es][lang_gl]As ferramentas 2.0 como recurso para incorporar aos cidadáns na toma de decisións políticas[/lang_gl][lang_en]The tools 2,0 as resource to incorporate the citizens in political decisions[/lang_en]

[lang_es]La secretaria de organización del PSOE, Leire Pajín y la portavoz del Partido Popular en el Congreso de los Diputados, Soraya Sáenz de Santamaría, compartieron un cara a cara en el X Congreso de Periodismo Digital de Huesca en el coloquio “Internet, política y periodismo” moderado por la periodista Ana Pastor.

Ambas representantes coincidieron en afirmar que los partidos políticos deben recurrir a las herramientas de la web 2.0 para conocer y comunicarse con los ciudadanos; y que las potencialidades de Internet deben ser usadas durante toda la legislatura y no sólo en época de campaña.

Puedes ver el debate online:[/lang_es] [lang_gl]A secretaria de organización do PSOE, Leire Pajín e a portavoz do Partido Popular no Congreso de los Diputados, Soraya Sáenz de Santamaría, compartiron un cara a cara no X Congreso de Periodismo Digital de Huesca no coloquio ‘Internet, política e xornalismo’ moderado pola xornalista Ana Pastor.

Ambas representantes coincidiron en afirmar que os partidos políticos deben recorrer ás ferramentas da web 2.0 para coñecer e comunicarse cos cidadáns; e que as potencialidades de Internet deben ser usadas durante toda a lexislatura e non só en época de campaña.

Podes ver o debate online:[/lang_gl] [lang_en]The secretary of organization of the PSOE, Leire Pajín and the spokesman of the Partido Popular In the Congress of the Representatives, Soraya Sáenz of Santamaría, they shared a face to face in the X Digital Journalism Congress of Huesca in the conversation “Internet, political and journalism” moderated by the journalist Ana Pastor.

Both representatives coincided in affirming that the political parties should resort to the tools of the web 2,0 to know and to be communicated with the citizens; and that the potentialities of Internet should be used during all the legislature and not only in time of campaign. [/lang_en]

[lang_es]En busca de un modelo de convergencia exitoso[/lang_es][lang_gl]Na busca dun modelo de converxencia exitoso[/lang_gl]


[lang_es]Ramón Salaverría y Samuel Negredo presentan en el X Congreso de Periodismo Digital de Huesca, “Periodismo Integrado”, un volumen en el que se exponen algunos de los conocimientos reunidos en un largo proceso de investigación sobre la convergencia de las redacciones de medios; y fruto, a un tiempo, del trabajo realizado dentro del proyecto interuniversitario Infotendencias, en el que participa el grupo de investigación Novos Medios.
El volumen comienza haciendo una evaluación de la situación actual de las grandes empresas de la comunicación, que viene determinada por la crisis y el nuevo panorama de medios. Los autores se proponen presentar la claves sobre las que fundamentar un modelo de convergencia ideal para cada caso concreto, para lo que es indispensable hacer una definición precisa de los términos que posteriormente manejan. Salaverría y Negredo entienden que la convergencia en los medios es un proceso imparable al tiempo que una oportunidad. A través del análisis de ocho casos de convergencia que nos dan una visión mundial de lo que está ocurriendo, en “Periodismo Integrado” se ofrece una relación de todos los modelos posibles y conocidos.
Salaverría y Negredo alertan de los peligros del ‘shoverware’, concepto que se refiere a la tendencia actual de volcar indiscriminadamente contenidos de unas ediciones a otras. “La pala no es una herramienta del periodismo”, alerta Negredo. A su entender, y tal como se plantea en este libro, la clave para realizar una convergencia exitosa, reside en aprovechar las oportunidades que este proceso ofrece. Oportunidades como la de acabar con los desequilibrios de personal y recursos entre redacciones o la de combinar la veteranía profesional y conocimiento digital. Otras de las claves de éxito son, según los autores: la necesidad de cambiar los modelos de coordinación y dirección, mejorar la comunicación interna en las redacciones o repensar los modelos de financiación publicitaria.
Conoce este volumen en: www.periodismointegrado.com
[/lang_es] [lang_gl]Ramón Salaverría e Samuel Negredo presentan no X Congreso de Periodismo Digital de Huesca, ‘Periodismo Integrado’, un volume no que se expoñen algúns dos coñecementos reunidos nun longo proceso de investigación sobre a converxencia das redaccións de medios; e froito, a un tempo, do traballo realizado dentro do proxecto interuniversitario Infotendencias, no que participa o grupo de investigación Novos Medios.
O volume comeza facendo unha avaliación da situación actual das grandes empresas da comunicación, que vén determinada pola crise e o novo panorama de medios. Os autores propóñense presentar a claves sobre as que fundamentar un modelo de converxencia ideal para cada caso concreto, para o que é indispensable facer unha definición precisa dos termos que posteriormente manexan. Salaverría e Negredo entenden que a convergencia nos medios é un proceso imparable á vez que unha oportunidade. A través da análise de oito casos de converxencia que nos dan unha visión mundial do que esta ocorrendo, en ‘Periodismo Integrado’ ofrécese unha relación de todos os modelos posibles e coñecidos.
Salaverría e Negredo alertan dos perigos do ‘shoverware’, concepto que se refire á tendencia actual de envorcar indiscriminadamente contidos dunhas edicións a outras. ‘A pala non é unha ferramenta do xornalismo’, alerta Negredo. Ao seu entender, e tal como suscítase neste libro, a clave para realizar unha convergencia exitosa, reside en aproveitar as oportunidades que este proceso ofrece. Oportunidades como a de acabar cos desequilibrios de persoal e recursos entre redaccións ou a de combinar a veteranía profesional e coñecemento dixital. Outras das claves de éxito son, segundo os autores: a necesidade de cambiar os modelos de coordinación e dirección, mellorar a comunicación interna nas redaccións ou repensar os modelos de financiamento publicitario.
Coñece este volume en: www.periodismointegrado.com[/lang_gl]

[lang_es]Converger sí, pero ¿qué hacemos con los contenidos?[/lang_es][lang_gl]Coverxer si, pero ¿que facemos cos contidos?[/lang_gl][lang_en]Yes to convergece, but ¿what we can do with the contents?[/lang_en]

[lang_es]Las responsables multimedia de Unidad Editorial y rtve.es, Koro Castellano y Rosalía Lloret, daban esta mañana su visión personal sobre este dilema que tanto preocupa a profesionales e investigadores.

La décima edición del Congreso de Periodismo Digital de Huesca reunía a ambas profesionales para hacer reflexionar a los asistentes sobre las estrategias que actualmente se plantean los grandes grupos ante la crisis y el nuevo panorama de medios.

Por su parte Koro Castellano advertía de la necesidad de encontrar un equilibrio entre los procesos de convergencia y la necesidad de no descuidar las particularidades de cada medio. A su entender los medios online requieren una información en profundidad, más actualizada y nutrida que las versiones en papel. ¿Nos interesa contratar paquetes con derechos para todas las ediciones?,reflexionaba refiriéndose a los proveedores de información meteorológica, por ejemplo. A su entender, las necesidades del papel y la edición online en este sentido son abismales. Como respuesta a los tiempos de crisis Castellano cree que la atención debe centrarse en no descuidar la calidad de los contenidos; potenciar la creatividad en los formatos publicitarios para conseguir trasladar inversores de otros medios a las ediciones digitales; y centrarse en aumentar el tiempo que los usuarios dedican a los medios.

Rosalía Lloret, por su parte, insistió en la idea de reforzar una marca que los usuarios conocen y en la que confían. La filosofía de rtve.es, explicaba, es trasladar la experiencia de los medios tradicionales de la casa, a la versión online. A su entender los usuarios de rtve.es acuden a la web esperando encontrar los contenido que ya conocen de una marca que ya tiene una buena reputación creada. Lloret considera que el mejor camino, el que la corporación sigue, es el de buscar proyectos comunes a todos los medios del grupo, en los que aunar esfuerzos, y que en cada uno de ellos los contenidos tomen la forma que mejor se adapte a los lenguajes empleados. [/lang_es] [lang_gl]As responsables multimedia de Unidad Editorial e rtve.es, Koro Castellano e Rosalía Lloret, daban esta mañá a súa visión persoal sobre este dilema que tanto preocupa a profesionais e investigadores.

A décima edición do Congreso de Periodismo Digital de Huesca reunía a ambas profesionais para facer reflexionar aos asistentes sobre as estratexias que actualmente plantéanse os grandes grupos ante a crise e o novo panorama de medios.

Pola súa banda Koro Castellano advertía da necesidade de atopar un equilibrio entre os procesos de converxencia e a necesidade de non descoidar as particularidades de cada medio. Ao seu entender os medios online requieren unha información en profundidade, máis actualizada e nutrida que as versións en papel. ¿Interésanos contratar paquetes con dereitos para todas as edicións?,reflexionaba referíndose aos proveedores de información meteorolóxica, por exemplo. Ao seu entender, as necesidades do papel e a edición online neste sentido son abismais. Como resposta aos tempos de crises Castellano cre que a atención debe centrarse en non descoidar a calidade dos contidos; potenciar a creatividade nos formatos publicitarios para conseguir trasladar inversores doutros medios ás edicións dixitais; e centrarse en aumentar o tempo que os usuarios dedican aos medios.

Rosalía Lloret, pola súa banda, insistiu na idea de reforzar unha marca que os usuarios coñecen e na que confían. A filosofía de rtve.es, explicaba, é trasladar a experiencia dos medios tradicionais da casa, á versión online. Ao seu entender os usuarios de rtve.é acoden á web esperando atopar os contido que xa coñecen dunha marca que xa ten unha boa reputación creada. Lloret considera que o mellor camiño, o que a corporación segue, é o de buscar proxectos comúns a todos os medios do grupo, nos que aunar esforzos, e que en cada un deles os contidos tomen a forma que mellor se adapte ás linguaxes empregadas. [/lang_gl] [lang_en]The multimedia heads of Unidad Editorial and rtve.es, Koro Spanish and Rosalía Lloret, gave this morning their personal vision about this dilemma that so much worries professionals and researchers.

The tenth edition of the Congreso de Periodismo Digital de Huesca met both professionals to talk about the strategies media groups work with nowadays.

In turn Koro Castellano notified about the need to find an equilibrium between the processes of convergence and the need of not forget the particularities of each media. In her point of view online media online require an depther and more updated information than paper editions. Castellano believes that the attention should be centered in not to neglect quality of the contents; to promote the creativity in the advertising formats to manage to transfer investors of other media to digital editions; and to be centered in enlarge the time that users dedicate to the media.

Rosalía Lloret, in turn, insisted on the idea to reinforce a mark that the users yet know and in which they trust. The philosophy of rtve.es, explained, is to transfer the experience of the traditional media professinal, to the online edition. They think that the users of rtve.es respond to the web expecting to find the content that already know of a mark that already has a good reputation created. Lloret considers that the best road, the one that the corporation continues, is that of seeking common projects to all the media of the group, in which to combine efforts, and that in each one of them the contents take the form that better adapt to the employed languages. [/lang_en]

[lang_gl]X Congreso Nacional de Periodismo Digital de Huesca[/lang_gl][lang_es]X Congreso Nacional de Periodismo Digital de Huesca[/lang_es]


[lang_gl]Hoxe comeza en Huesca o X Congreso Nacional de Periodismo Digital . O encontro contará coa participación de persoeiros coma Jaime Armengol (director de El Periódico de Aragón), Rosalía Lloret (directora de Medios Interactivos de RTVE), Koro Castellano (Director Xeral de Internet de Unidad Editorial), Gumersindo Lafuente (director de soitu.es), ícaro Moyano (responsable de prensa de Tuenti), Ramón Salaverría, Jean Françoise Fogel, Mario Tascón, Nacho Escolar… e moitos máis que fan desta cita un dos eventos imprescindibles do panorama do ciberxornalismo en España.
Nesta décima edición falarase sobre a crise dos medios, sobre política e xornalismo, sobre a formación e a integración de funcións dos periodistas e sobre outros moitos temas que de seguro poñerán sobre a mesa as claves do panorama mediático actual así coma posibles liñas de futuro a seguir para encarar os novos desafíos aos que os medios se enfrontan.[/lang_gl] [lang_es]Hoy empieza en Huesca el X Congreso Nacional de Periodismo Digital . El encuentro contará con la pariticipación de personalidades como Jaime Armengol (director de El Periódico de Aragón), Rosalía Lloret (directora de Medios Interactivos de RTVE), Koro Castellano (Director General de Internet de Unidad Editorial), Gumersindo Lafuente (director de soitu.es), ícaro Moyano (responsable de prensa de Tuenti), Ramón Salaverría, Jean Françoise Fogel, Mario Tascón, Nacho Escolar… y muchos más que hacen de esta cita uno de los eventos imprescindibles del panorama del ciberperiodismo en España.
En esta décima edición se hablará sobre la cirsis de los medios, sobre política y periodismo, sobre la formación e integración de funciones de los periodistas y sobre otros muchos temas que a buen seguro pondrán sobre la mesa las claves del panorama mediático actual así como posibles líneas de futuro a seguir para encarar los nuevos desafíos a los que los medios se enfrentan.
[/lang_es]

[lang_gl]Cita inminente coa reflexión sobre a excelencia e a innovación na comunicación[/lang_gl][lang_es]Cita inminente con la reflexión sobre la excelencia y la innovación en la comunicación[/lang_es]

[lang_gl] XXIII Congreso Internacional de Comunicación (CICOM). Excelencia e innovación en la comunicación. 12 e 13 de febreiro.

Os próximos xoves e venres, días 12 e 13, celébrase en Pamplona, na Facultade de Comunicación da Universidade de Navarra, o XXIII Congreso Internacional de Comunicación (CICOM). Nesta edición, os asistentes terán a oportunidade de tratar o tema da excelencia na comunicación, entendida como a capacidade de interesar e satisfacer as necesidades e inquedanzas socioculturais da xente. Ademais, tamén se reflexionará sobre a innovación no eido comunicativo, necesaria para que as empresas se reinventen e se adapten aos tempos nos que vive o sector co obxectivo de manter as novas xeracións fieis ao seu produto cubrindo as súas necesidades dende o punto de vista comunicativo.

Para máis información podedes visitar a páxina web do congreso.
[/lang_gl] [lang_es]XXIII Congreso Internacional de Comunicación (CICOM). Excelencia e innovación en la comunicación. 12 Y 13 de febrero.

Los próximos jueves y viernes, días 12 y 13, se celebra en Pamplona, en la Facultad de Comunicación de la Universidad de Navarra, el XXIII Congreso Internacional de Comunicación (CICOM). En esta edición, los asistentes tendrán la oportunidad de tratar el tema de la excelencia en la comunicación, entendida como la capacidad de interesar y satisfacer las necesidades e inquietudes socioculturales de la gente. Además, también se reflexionará sobre la innovación en el ámbito comunicativo, necesaria para que las empresas se reinventen y ase adapten a los tiempos que vive el sector con el objetivo de mantener a las nuevas generaciones fieles a su producto cubriendo sus necesidades desde el punto de vista comunicativo.

Para más información, podeis visitar la página web del congreso.[/lang_es]

O discurso do xornalismo cidadán fronte ao dos medios sociais (ECREA III)

Karin Becker e Kristina Widestedt, da Stockholm University, presentaron en ECREA unha investigación sobre o xornalismo cidadán ou “citizen journalism” titulada Trial by blogging. Taking the news into their own hands. Para o seu traballo, empregaron como obxecto de estudo as novas que os medios da súa Suecia natal publicaron sobre dous sucesos: o asasinanto do mozo Riccardo Campogiani a mans dun grupo de adolescentes que saían de festa e unha violación dunha rapaza de 23 anos en Estocolmo.

Unha vez definido realizado o estudo a partires deste obxecto e desta mostra, as investigadoras de Suecia identificaron dous discuros diferenciados nas formas e no fondo: por unha banda o dos medios de comunicación tradicionais e, pola outra, o discuros creado nos blogs persoais escritos na rede.

Nos medios sociais existía unha corrente de simpatía coas vítimas, tendíase a dar detalles dos crimes e abríase un debate sobre o que a sociedade pode facer para evitar este tipo de actos. A cobertura de ámbolos dous acontecementos por parte dos medios sociais amosou a existencia dun discurso informativo alternativo, crítico co poder e co seguimento que os medios de comunicación clásicos fan de certas informacións e noticias.

Por outra banda, nos medios tradicionais estes actos eran atribuídos a unha cultura de violencia nas rúas, a unha mala educación por parte dos pais na actualidade e non se abría un debate aberto cos lectores/usuarios a través da participación cidadá.

Os medios sociais, dominantes tradicionalmente, iganoran aos medios sociais como potencial fonte de alternativas e información sobre as noticias e, en canto teñen oportunidade alimentan a idea de terlle pánico aos novos medios sociais.

Nos procesos de converxencia, debe velarse polo produto mediático de calidade, Jaume Masdeu (ECREA II)

Jaume Masdeu, representante da Corporaciò Catalana de Medios Audiovisuales, ofreceu a súa visión dos procesos de converxencia empregando como referencia as experiencias na confluencia que experimentan TV3 e Catalunya Ràdio. As medidas de integración, neste caso, xiran en torno a unha sitio web que canaliza a colaboración entre a televisión e a radio.

Masdeu expuxo a estratexia que se está a seguir neste caso, fixando 5 momentos clave ou chanzos que se deben asegurar na dinámica converxencia: a calidade debe ser o último e único obxectivo da converxencia, vendo este fenómeno coma un medio e non coma un fin; por outra banda, é importante traballar coa diferenciación de situacións profesionais nos diferentes medios do grupo, xa que moitos dos xornalistas son reticentes a sumir traballos e colaborar con outros xornalistas que contan con mellores condicións laborais facendo a mesma labor; superar as diferenzas tecnolóxicas e adaptar os estándares empregados en cada medio para poder traballar dende unha perspectiva da converxencia; traballar tamén para unificar rutinas e crear novas dinámicas de traballo que teñan como referencia a situación converxente e non a tradicional dos medios dos que proceden os profesionais e, por último, analizar a necesidade dunha localización física única, onde se integren as redaccións dos medios.

Finalmente, Masdeu insistiu na necesidade de que o xornalista traballe para elaborar un produto de calidade, independentemente de para que medio sexa, tendo en conta as súas características propias. O representatne da CCMA asegurou, ademais, que non é estrictamente necesario que o xornalista sexa bo en todos os medios, en todas as plataformas e formatos. Esta é unha situación nova, á que deberá adaptarse paulatinamente e que creará xornalistas multimedia, sen obrigalos a ser o mellor profesional posible en cada medio, mais si a traballar de acordo ás estruturas, linguaxes e requisitos propios de cada un.

A converxencia, concepto esquivo e en constante evolución (ECREA I)

Durante os días 26, 27 e 28 deste mes de novembro está a celebrarse en Barcelona a 2ª Conferencia Europea de Comunicación (ECREA), á que asistimos varios membros do grupo Novos Medios. Sen dúbida, no primeiro día, unha das mesas de comunicación máis interesantes foi a que tratou o fenómeno da converxencia en Europa.

En ECREA todo vai moi de présa. As intervencións dos conferenciantes sucédense unha tras outra a un ritmo vertixinoso onde centos de conceptos e proxectos de investigación loitan por ser o máis comentado nas pausas para o café e o máis recordado e citado polos investigadores en comunicación unha vez que o congreso remate e cada un volva á súa rutina de traballo diaria.
De todo o visto ata o momento (escasa mostra, dado que as sesións paralelas non permiten asistir a todas aquelas que os asistentes desexariamos), unha das que con maior intensidade invitou a reflexionar e que, sen dúbida, creo que é un dos grandes eixos sobre os que xiran moitos ámbitos –cultural, económico, social e tamén o da comunicación- da Sociedade da Información e a Comunicación na actualidade é a converxencia.

Da man de Ramón Salaverría e José Alberto García Avilés, condutores da sesión Media Convergence in Europe. Theorical and Practical Approaches to an Emerging Media Phenomenon, Cecilia Teljas, Jaume Masdeu, Klaus Meier e Konstantinos Saltzis tentaron operativizar un concepto en constante redefinición e cambio como é o da converxencia no ámbito da industria da comunicación. O obxectivo principal da mesa de exposición e posterior debate era operativizar un concepto coma o da convexencia que tanto está a deixar patente a súa pegada nas redaccións dos medios e nas propias estruturas mediáticas.
Ramón Salaverría expuxo na súa intervención o concepto de converxencia derivado do proxecto de investigación conxunto que lidera, financiado polo Ministerio de Educación e Ciencia e no que participa o grupo Novos Medios. Para Ramón, a converxencia fai referencia ás principais áreas dos medios de comunicación. Así, a esfera empresarial, a tecnolóxica, a profesional e a comunicativa experimentan o fenómeno da converxencia de xeito totalizador. Ademais, Salaverría aportou unha vasta literatura científica sobre este termo, fenómeno esquencido nos estudios académicos durante anos e que leva uns anos sendo actualidade.
Unha vez que Salaverría expuxo a súa idea de converxencia, Teljas, Masdeu, Meier e Saltzis mostráronlle aos asistentes moitas das perspectivas e casos dende os que se aborda este concepto. Así, Cecilia Teljas centrouse na converxencia en relación coa audiencia en referencia aos servizos dos medios dixitais. Teljas afirmou que o medio representativo dos grupos de medios son os xornais impresos e que son estes os que deberán definir a natureza dos servizos ofrecidos polo grupo, incluso aqueles que son obxecto deste estudo e que se atopan na rede.

Pola súa banda, Klaus Meier tamén expuxo a situación dos procesos de converxencia en Alemaña, onde a súa principal característica é a concentración de esforzos na integración das estruturas tradicionais nas plataformas ditixais, nun país onde, como asegurou, os proceos e estruturas son ríxidos. Neste senso, Meier rematou a súa intervención afirmando que o concepto de converxencia se dá en relación a varios parámetros e que pode ser definido con respecto a eles e aos procesos que neses ámbitos se dan, na liña do que Ramón Salaverría afirmara na primeira intervención da mesa de conferenciantes.

Konstantinos Saltzis rematou as intervencións da mesa temática poñendo sobre a mesa os cambios nas rutinas diarias aos que se ten que enfrentar o xornalista. O profesional, acostumado a unha labor monomedia, ve como a nova e complexa situación de converxencia fai que varíen as súas rutinas e deba contar cun maior dominio das novas tecnoloxías e todas as condicións que estas requiren para optimizar o seu uso. Pero, o máis importante para Saltzis é, sen dúbida, que consigan elaborar produtos de calidade tendo en conta que se atopan inmersos no cambio de rutinas marcados pola adaptación a novas linguaxes narrativas dependendo de para que medio de comnicación do grupo ao que petenzan estean producindo en cada momento.

[lang_gl]”Pese aos cambios no ámbito da comunicación, os contidos seguen a ser o máis importante, Danny Wood (Aciveiro II)[/lang_gl][lang_es]“Pese a los cambios en el ámbito de la comunicación, los contenidos siguen siendo lo más importante”, Danny Wood (Aciveiro II)[/lang_es]

[lang_gl]No segundo día do encontro sobre os modelos de organización e funcionamento dos medios públicos na sociedade da información interviron os profesores do ámbito da comunicación como Emilio Prado, Enrique Bustamante ou Josep Lluis Gómez Mompart e o correspondente da BBC, Danny Wood.

“Sempre se pode adquirir máis e mellor tecnoloxía, pero o importante sempre serán os contidos”, Danny Wood. O xornalista da BBC expuxo, baixo o título La experiencia de la BBC. Análisis de las últimas reformas, a situacion na que se atopa o grupo comunicativo británico no contexto da Sociedade da Información e do Coñecemento. Así, Wood asegurou que “informar, educar e entreter” son as máximas coas que traballa a BBC e a esencia do seu valor como servizo público. Wood presentou unha BBC inmersa nos procesos de converxencia mediática, onde os contidos son o elemento a coidar e o que define a aplicación de recursos. Unha vez que os xornalistas elaboran un contido, o seu obxectivo é “sacarlle proveito na televisión, na radio e en Internet se é posible”, asegurou.
Wood estableceu un paralelismo diferenciador entre RTVE e a BBC á hora de falar da confianza que a cidadanía ten o medio público, xa que asegurou que “a audiencia sempre, ou case sempre, está do noso lado na BBC, a diferenza do que pasa aquí en España con RTVE”. “Sentímonos apoiados na nosa labor informativa, educativa e de entretemento polas nosas audiencias”, indicou o correspondente australiano.Á hora de afrontar o futuro, Wood asegurou que a BBC conta con certos puntos ao seu favor. Por unha banda contan cun Estatuto onde se define
claramente o seu cometido, a esencia de servizo público mailos obxectivos a acadar. Por outra banda, Wood asegurou que na BBC “existe unha cultura de servizo público e de independencia política que permite traballar dun xeito cómodo”. Ademais, outro factor que lle permitirá á cadea británica afrontar o futuro máis inmediato é a alta porcentaxe dos seus presupostos que procede do financiamento público (un 85%), feito este que lle permite á cadea experimentar na programación e avanzar na satisfacción das necesidades que as audiencias británicas
manifestan: novas ideas, noticias de calidade, programas educativos para todas as audiencias, máis deportes e, por último, melloras nos servizos relativos ás rexións e provincias que compoñen o Reino Unido.

“A reforma proposta para RTVE non acaba de repercutir nos contidos, o campo onde se deben obter resultados”, Enrique Bustamante. O segundo en tomar a palabra no derradeiro día do curso foi o catedrático de Comunicación Audiovisual da Univrersidade Complutense de Madrid Enrique Bustamante. Coa comunicación titulada La reforma de RTVE. Lecciones para afrontar nuevos desafíos, o profesor da universidade madrileña fixo un percorrido pola historia da televisión en España. Así, presentou un medio autoritario empregado coma arma de guerra durante o franquismo, que se caracterizaba por emitir produtos de ficción procedentes do EUA confrontándoo coa RTVE da democracia, que coa entrada en vigor do Estatuto do 80’ se converteu nun ente gubernamentalizado, con subvención mínima (5%) e cun endebedamento masivo (6.500 millóns de euros no ano 2004).
Así, e coa historia como marco referencial, Bustamante describiu o sistema televisivo en tempos presentes (1990-2004) coma “oligolpolístico coa marca das cadeas privadas, sumido nun monopolio no campo da Televisión Dixital por Satélite (Digital Plus) e no campo da Televisión por Cable (ONO e AUNA), ao tempo que se observa un claro fracaso da TDT”.
Unha vez que trazou un mapa histórico do marco televisivo español e da RTVE, Bustamante centrou a súa intervención na reforma da Corporación de RTVE que aborda a lei do 2006 que considera “histórica” aínda que incompleta, xa que carece de “medidas para controlar a televisión privada, non contempla cuestións relativas á limitación da publicidade e mantén paralizada a lei do audiovisual, entre outras faltas”. O catedrático da UCM amosouse pesimista ante esta situación e afirmou que aínda que “histórica”, esta reforma non suporá a “adaptación total de RTVE á situación presente e ao futuro que se augura no sector e na sociedade”, entre outras cousas porque a reforma non ten unha “traduccion directa” nos contidos, campo sobre ao que “con maior énfase debería chegar”, compartindo visión con Danny Wood sobre a importancia dos contidos no panorama comunicativo.

“Os cambios tecnolóxicos, sociais e as modificacións de hábitos que estes implican definirán a comunicación audiovisual dixital”, Joan Majó
A sesión da mañá foi pechada por Joan Majó, ex ministro de industria, consultor e experto europeo en xestión audiovisual e de telecomunicacións e ex director xeral da Corporació Catalana de Radio y Televisió que coa intervención titulada Nuevos modelos de alternativas para la comunicación audiovisual digital tratou os factores que condicionarán o futuro da comunicación audiovisual dixital.
“Os cambios tecnolóxicos e as mudanzas que estes provocan nos hábitos e usos sociais son un factor determinante na configuración do futuro do ecosistema audiovisual dixital”, afirmou Majó.
A dixitalización, o paso do cabo á fibra óptica, o troco do tubo catódico pola pantalla plana ou a eliminación do debate entre a transmisión por cabo ou por ondas estruturarán en boa medida o ámbito do audiovisual. Ademais, hai que contar cos vectores que definirán os usos sociais do futuro, onde o receptor tradicional pasivo pode converterse nun emisor dialogante ao tempo que os procesos de converxencia nos usos profesionais farán dos próximos lustros momentos decisivos para o sector da comunicación audiovisual dixital.

“O xornalismo tende a converterse nun impostor ao perder as sás características esenciais”, Josep Luís Gómez Mompart
Josep Lluis Gómez Mompart, catedrático de Xornalismo da Universidade de Valencia, foi o encargado de abrir a sesión de tarde coa comunicación Modelos periodísticos para los medios públicos, onde repasou a tipoloxía da programación informativa na televisión dende o punto de vista xornalístico e as tendencias xornalísticas nos últimos lustros nos medios de comunicación públicos.
Así, as señas de identidade dos medios públicos no que respecta aos modelos xornalísticos que empregan pódese observar unha influencia desmedida dos diferentes poderes –político, social, cultural, económico…- e das informacións institucionais, ademais dunha clara espectacularización temática, unha trivialización informativa e un exceso na práctica do xornalismo de declaracións.
“A situación actual pódese ver coma unha tendencia á impostura xornalística”, afirmou con rotundidade Gómez Mompart. Isto é así porque “o que se fai na actualidade non é xornalismo, tan só o parece”, ao tempo que “desinforma” e rouba protagonismo aos cidadáns para entregarllo aos que o catedrático da UV denomina “traficantes do sentido”, que petencen aos diversos poderes e saben como influir nos medios. Entre as causas
desta situación pódese citar o oligopolio mediático, a dependencia dos grupos de medios dos poderes políticos e económicos, o éxito da verosimilitude fronte á obxectividade e á verdade e a obsesión pola exclusiva, entre outras.

Entre a necesidade dun modelo de televión pública e a súa xestión e financiamento
As últimas intervencións do encontro foron as do catedrático de Comunicación Audiovisual da Universidade Autónoma de Barcelona Emilio Prado e a do Catedrático de Comunicación Audiovisual da Universidade do País Vasco Juan Carlos Miguel de Bustos.
Emilio Prado analizou a conveniencia dunha estrutura modélica en relación á televisión pública na súa comunicación titulada Necesidad de un nuevo modelo de TV pública. Líneas de actuación, namentras que pola súa parte, Juan Carlos Miguel de Bustos tratou a xestión e o financiamento dos proxectos na súa intervención baixo o título Propuestas para un modelo de financiación y gestión.
Durante estas sesións, unha trintena de estudantes puideron compartir cos académicos e profesionais os diversos puntos de vista sobre os medios de comunicación públicos, tanto desde a súa xestión, coma desde a óptica dos obxectivos e rendablidade social e económica.
[/lang_gl] [lang_es]En el segundo día del encuentro sobre los modelos de organización y funcionamiento de los medios públicos en la sociedad de la información intervinieron profesores del ámbito de la comunicación como Emilio Prado, Enrique Bustamante o Josep Lluis Gómez Mompart y el corresponsal de la BBC, Danny Wood.

“Siempre se puede adquirir más y mejor tecnología, pero lo importante siempre serán los contenidos”, Danny Wood.El periodista de la BBC expuso, bajo el título La experiencia de la BBC. Análisis de las últimas reformas, la situacion en la que se encuentra el grupo comunicativo británico en el contexto de la Sociedad de la Información y del Conocimiento. Así, Wood aseguró que “informar, educar y entretener” son las máximas con las que trabaja la BBC y la esencia de su valor como servicio público. Wood presentó una BBC inmersa en los procesos de convergencia mediática, donde los contenidos son el elemento a principal y lo que define la aplicación de recursos. Una vez que los periodistas elaboran un contenido, su objetivo es “sacarle provecho en la televisión, en la radio y en Internet si es posible”, aseguró.
Wood estableció un paralelismo diferenciador entre RTVE y la BBC a la hora de hablar de la confianza que la ciudadanía tiene en el medio público, ya que aseguró que “la audiencia siempre, o casi siempre, está de nuestro lado en la BBC, a diferencia de lo que pasa aquí en España con RTVE”. “Nos sentimos apoyados en nuestra labor informativa, educativa y de entretenimiento por nuestras audiencias”, indicó el corressal australiano.
A la hora de afrontar el futuro, Wood aseguró que la BBC cuenta con ciertos puntos a su favor. Por una banda cuentan con un Estatuto donde se define claramente su cometido, la esencia de servicio público más los objetivos a alcanzar. Por otra parte, Wood aseguró que en la BBC “existe una cultura de servicio público y de independencia política que permite trabajar de un modo cómodo”. Además, otro factor que le permite a la cadena británica afrontar el futuro más inmediato es el alto porcentaje de sus presupuestos que procede de la financiación pública (un 85%), hecho este que le permite a la cadena experimentar en la programación y avanzar en la satisfacción de las necesidades que las audiencias británicas manifiestan: nuevas ideas, noticias de calidad, programas educativos para todas las audiencias, más deportes y, por último, mejoras en los servicios relativos a las regiones y provincias que componen el Reino Unido.

“La reforma propuesta para RTVE no acaba de repercutir en los contenidos, el campo donde se deben obtener resultados”, Enrique Bustamante
El segundo en tomar la palabra en el último día del curso fue el catedrático de Comunicación Audiovisual de la Univrersidad Complutense de Madrid Enrique Bustamante. Con la comunicación titulada La reforma de RTVE. Lecciones para afrontar nuevos desafíos, el profesor de la universidad madrileña hizo un recorrido por la historia de la televisión en España. Así, presentó un medio autoritario empleado como arma de guerra durante el franquismo, que se caracterizaba por emitir productos de ficción procedentes de los EE UU confrontándolo con la RTVE de la democracia, que con la entrada en vigor del Estatuto del 80′ se convirtió en un ente gubernamentalizado, con subvención mínima (5%) y con un endeudamiento masivo (6.500 millones de euros en el año 2004).Así, y con la historia como marco referencial, Bustamante describió el sistema televisivo en tiempos presentes (1990-2004) como “oligolpolístico con la marca de las cadenas privadas, sumido en un monopolio en el campo de la Televisión Digital por Satélite (Digital Plus) y en el campo de la Televisión por Cable (ONO y AUNA), a la vez que se observa un claro fracaso de la TDT”.Una vez que trazó un mapa histórico del marco televisivo español y de RTVE, Bustamante centró su intervención en la reforma de la Corporación de RTVE que aborda la ley del 2006 que considera “histórica” aunque incompleta, ya que carece de “medidas para controlar la televisión
privada, no contempla cuestiones relativas a la limitación de la publicidad y mantiene paralizada la ley del audiovisual, entre otras faltas”. El catedrático de la UCM se mostró pesimista ante esta situación y afirmó que aunque “histórica”, esta reforma no supondrá la “adaptación total de RTVE a la situación presente y al futuro que se augura en el sector y en la sociedad”, entre otras cosas porque la reforma no tiene una “traducción directa” en los contenidos, campo sobre el que “con mayor énfasis debería llegar”, compartiendo visión con
Danny Wood sobre la importancia de los contenidos en el panorama comunicativo.

“Los cambios tecnológicos, sociales y las modificaciones de hábitos que estos implican definirán la comunicación audiovisual digital”, Joan Majó
La sesión de la mañana fue cerrada por Joan Majó, ex ministro de industria, consultor y experto europeo en gestión audiovisual y de telecomunicaciones y ex director general de la Corporació Catalana de Radio y Televisió que con la intervención titulada Nuevos modelos de alternativas para la comunicación audiovisual digital trató los factores que condicionarán el futuro de la comunicación audiovisual digital.

“Los cambios tecnológicos y las cambios que estos provocan en los hábitos y usos sociales son un factor determinante en la configuración del futuro del ecosistema audiovisual digital”, afirmó Majó.
La digitalización, el paso del cable a la fibra óptica, el cambio del tubo catódico por la pantalla plana o la eliminación del debate entre la transmisión por cable o por ondas estructurarán en buena medida el ámbito del audiovisual. Además, hay que contar con los vectores que definirán los usos sociales del futuro, donde el receptor tradicional pasivo puede convertirse en un emisor dialogante a la vez que los procesos de convergencia en los usos profesionales harán de los próximos lustros momentos decisivos para el sector de la comunicación
audiovisual digital.

“El periodismo tiende a convertirse en un impostor al perder sus características esenciales”, Josep Luís Gómez Mompart
Josep Lluis Gómez Mompart, catedrático de Periodismo de la Universidad de Valencia, fue el encargado de abrir la sesión de tarde con la comunicación Modelos periodísticos para los medios públicos, donde repasó la tipología de la programación informativa en la televisión desde el punto de vista periodístico y las tendencias periodísticas en los últimos lustros en los medios de comunicación públicos.
Así, las señas de identidad de los medios públicos en lo que respecta a los modelos periodísticos que emplean se puede observar una influencia desmedida de los diferentes poderes –político, social, cultural, económico…- y de las informaciones institucionales, además de una clara espectacularización temática, una trivialización informativa y un exceso en la práctica del periodismo de declaraciones.
“La situación actual se puede ver como una tendencia a la impostura periodística”, afirmó con rotundidad Gómez Mompart. Esto es así porque “el que se hace en la actualidad no es periodismo, tan sólo lo parece”, a la vez que “desinforma” y roba protagonismo a los ciudadanos para entregarlo a los que el catedrático de la UV denomina “traficantes del sentido”, que petencen a los diversos poderes y saben como influir en los medios. Entre las causas de esta situación se puede citar el oligopolio mediático, la dependencia de los grupos de medios de los poderes políticos y económicos, el éxito de la verosimilitud frente a la objetividad y a la verdad y la obsesión por la exclusiva, entre otras.

Entre la necesidad de un modelo de televión pública y su gestión y financiación
Las últimas intervenciones del encuentro fueron las del catedrático de Comunicación Audiovisual de la Universidad Autónoma de Barcelona Emilio Prado y la del Catedrático de Comunicación Audiovisual de la Universidad del País Vasco Juan Carlos Miguel de Bustos.
Emilio Prado analizó la conveniencia de una estructura modélica en relación a la televisión pública en su comunicación titulada Necesidad de un nuevo modelo de TV pública. Líneas de actuación, namentras que por su parte, Juan Carlos Miguel de Bustos trató la gestión y la
financiación de los proyectos en su intervención bajo el título Propuestas para un modelo de financiación y gestión.
Durante estas sesiones, una treintena de estudiantes pudieron compartir con los académicos y profesionales los diversos puntos de vista sobre los medios de comunicación públicos, tanto desde su gestión, como desde la óptica de los objetivos y rentabilidad social y económica.
[/lang_es]